Podręczny sprzęt gaśniczy

Podręczny sprzęt gaśniczy to urządzenie techniczne służące do gaszenia pożaru w zarodku (we wstępnej fazie jego rozwoju).

Podział podręcznego sprzętu gaśniczego


Szeroko stosowanym podręcznym sprzętem są gaśnice. Wyróżniają się szczególnie dzięki swej funkcjonalności i dużej skuteczności gaśniczej. Gaśnice są to ręczne aparaty przenośne służące do gaszenia pożarów w zarodku. Działanie ich jest półautomatyczne, tzn. po ręcznym uruchomieniu samoczynnie wyładowują swoją zawartość, wymagają jedynie kierowania strumienia środka gaśniczego na ogień.
Gaśnice należą do podręcznego sprzętu gaśniczego uruchamianego ręcznie o masie całkowitej nie przekraczającej 20kg.


Zgodnie z treścią obowiązujących przepisów  jedna jednostka masy środka gaśniczego
2  kg  (lub 3 dm3) zawartego w gaśnicach powinna przypadać:

na  każde  100  m2  powierzchni  strefy pożarowej w budynku,  niechronionej  stałym urządzeniem gaśniczym:

zakwalifikowanej do kategorii zagrożenia ludzi ZL l, ZL II, ZL III lub ZL V,
produkcyjnej i magazynowej o gęstości obciążenia ogniowego ponad 500 MJ/m2,
zawierającej pomieszczenie zagrożone wybuchem; 

na   każde   300   m2   powierzchni   strefy   pożarowej   niewymienionej   powyżej,

czyli w strefach pożarowych PM o obciążeniu mniejszym niż 500 MJ/m2,

 W strefie pożarowej zakwalifikowanej do kategorii zagrożenia ludzi ZL IV
gaśnice NIE SĄ WYMAGANE.

ZASADY ROZMIESZCZANIA GAŚNIC

Gaśnice powinny być umieszczane w miejscach łatwo dostępnych i widocznych,
przy wejściach i klatkach schodowych, przy przejściach i korytarzach, przy wyjściach na zewnątrz pomieszczeń.

  • w obiektach wielokondygnacyjnych sprzęt należy umieszczać w tych samych miejscach na każdej kondygnacji,
  • oznakowanie miejsc usytuowania sprzętu powinno być zgodne z Polskimi Normami,
  • do sprzętu powinien być zapewniony dostęp o szerokości co najmniej 1 m,
  • sprzęt należy umieszczać w miejscach nie narażonych na uszkodzenia mechaniczne oraz działanie źródeł ciepła,
  • odległość dojścia do sprzętu nie powinna być większa niż 30 m.
Najczęściej stosowanymi gaśnicami w obiektach są gaśńice proszkowe i śniegowe.

Gaśnica proszkowa ma postać cylindrycznego zbiornika zaopatrzonego w dźwignię zabezpieczającą na zbiorniku oraz dyszę z zaworem uruchamiającym. Nośnikiem proszku gaśniczego, tj. czynnikiem wyrzucającym proszek wypełniający zbiornik gaśnicy na ogień, jest azot lub dwutlenek węgla. Gaśnice proszkowe przeznaczone są do gaszenia pożarów z grupy BC lub ABC.
A - ciała stałe palne żarzące się
B - substancje ciekłe tworzące płomienie
C - palne substancje gazowe.


Środkiem gaśniczym w gaśnicach śniegowych jest dwutlenek węgla, który w gaśnicy znajduje się w postaci ciekłej. Po uruchomieniu gaśnicy następuje rozprężenie ciekłego dwutlenku węgla na dyszy gaśnicy. Wydostaje się dwutlenek w postaci śniegu o temp ok. -79 stopni C. Tego rodzaju gaśnice przeznaczone są do gaszenia pożarów z grupy BC.
B - substancje ciekłe tworzące płomienie
C - palne substancje gazowe

W PRZYPADKU POŻARU NALEŻY.

  • zdjąć gaśnicę z wieszaka i podbiec z nią do ognia, uruchamiaj gaśnicę dopiero w miejscu pożaru;
  • wyjąć zawleczkę i uruchomić gaśnicę kierując dyszę bezpośrednio na źródło ognia. Jeżeli środek gaśniczy będzie podawany w płomienie, to przeleci przez nie a efekt gaśniczy nie zostanie uzyskany - nie uda się w ten sposób ugasić ognia;
  • nacisnąć rączkę lub dźwignię, aby uwolnić środek gaśniczy. Pamiętaj, aby zaczynać gaszenie w bezpiecznej odległości od ognia stopniowo zbliżając się w miarę przygasania. Po ugaszeniu zwróć uwagę, czy ogień nie powstaje na nowo. Jeżeli to konieczne użyj gaśnicy ponownie. Zachowaj minimalny odstęp 1 m dyszy wylotowej gaśnicy od urządzeń elektrycznych pod napięceim;
  • prądownicę gaśnicy śniegowej można trzymać tylko za uchwyt z tworzywa sztucznego lub drewna – grozi odmrożeniem rąk. 



PAMIĘTAJ!!!

Gaśnice co najmniej raz w roku powinny być poddawane okresowemu przeglądowi  technicznemu i czynnościom konserwacyjnym.