Obserwuj, co pokazują znaki ewakuacyjne.Jeśli zagrożenie powstało w pomieszczeniu, w którym przebywasz, udaj się do najbliższych drzwi, którymi możesz bezpiecznie wyjść.Wyjdź na korytarz, do klatki schodowej i na zewnątrz budynku.Udaj się w miejsce, gdzie nie będziesz przeszkadzać innym osobom w opuszczaniu budynku i ratownikom.Jeśli jesteś w grupie zorganizowanej,  nie odłączaj się od pozostałych: umożliwi to osobie odpowiedzialnej za grupę sprawdzenie czy wszyscy opuścili pomieszczenie i budynek.

Kolejność opuszczania pomieszczeń.

W sytuacji wystąpienia zagrożenia, którego nie jesteśmy w stanie zlokalizować i zidentyfikować, ewakuację rozpoczyna się od miejsc znajdujących się najbliżej wyjść z budynku lub wyprowadza się grupy ludzi, które mogą najszybciej opuścić obiekt. Kolejno ewakuuje się przebywających coraz dalej od wyjść z budynku. W ten sposób ogranicza się możliwość spiętrzeń strumieni ludzi przed drzwiami wyjściowymi i ewakuacja przebiega sprawnie. Wyprowadzanie ludzi z poszczególnych kondygnacji następuje kolejno, rozpoczynając od najniższych poziomów.


Ewakuację ludzi z budynku rozpoczynamy od miejsca, w którym wystąpiło bezpośrednie zagrożenie, następnie z pomieszczeń, które mogą być kolejno zagrożone, na koniec z miejsc, do których zagrożenie dotrze najpóźniej.Ta sama zasada dotyczy ewakuacji ludzi z poszczególnych kondygnacji budynku.Ważne jest dostosowanie organizacji ewakuacji do rozwoju sytuacji, zmieniających się zagrożeń oraz zachowań ludzi. Wyprowadzanie osób musi być sprawne, szybkie i bezpieczne.Im krótszy jest czas od rozpoczęcia ewakuacji do opuszczenia budynku, tym większe są szanse ludzi na zachowanie zdrowia i życia.

II etap ewakuacja z budynku.

Drugi etap ewakuacji ludzi rozpoczyna się po wyjściu z pomieszczenia, w którym przebywali. Jest to przejście drogami ewakuacyjnymi do wyjścia na zewnątrz budynku. Drogami ewakuacyjnymi są najczęściej: korytarze, klatki schodowe, schody, hole, przedsionki. Drogami tymi mogą być również: galerie, pomosty, pochylnie, zewnętrzne klatki schodowe lub drabiny i tarasy.

Co zrobić w przypadku gdy na drogach ewakuacyjnch wystęuje duże zadymienie oraz wyskoka temperatura?

W pomieszczeniu, w którym powstał pożar można zauważyć, że w miarę gęstnienia dymu i stopniowego przemieszczania ku podłożu pozostaje strefa wolna od dymu. Wysokość tej strefy zmienia się w zależności od wielu czynników związanych z rozwojem pożaru, ruchem powietrza i wielkością pomieszczenia. Wyraźnie widoczna jest strefa neutralna, do której sięga zadymienie, poniżej tej strefy można oddychać powietrzem i przeżyć pożar.

Aby uniknąć zatrucia dymem, ewakuujemy się w pozycji niskiej, poniżej strefy zadymienia, jak najniżej podłogi. Drogi oddechowe możemy ochronić mokrą tkaniną, np. chusteczką lub ręcznikiem. Przed poparzeniem chronimy się mokrym kocem, płaszczem itp.



Gdy pożar uniemożliwia wyjśćie z pomieszczenia.

Gdy pożar uniemożliwia wyjście z pomieszczenia i oczekujesz na ratowników, wykonaj następujące czynności:

zamknij drzwi; uszczelnij   górną  część  drzwi   materiałem,   który   ograniczy   przedostawanie   się   dymu do pomieszczenia (koce, prześcieradła, ręczniki itp.); jeśli jest to możliwe, materiał uszczelniający  powinien być mokry; otwórz okno i wzywaj pomocy.

Jeśli nie zamkniesz drzwi, a otworzysz okno, wystąpi przeciąg, który spowoduje przedostanie się dymu do pomieszczenia, gdzie przebywasz.


Pliki do pobrania:

 

                Zawiadomienie z zamiarze przeprowadzenia ćwiczeń w zakresie sprawdzenia organizacji oraz warunków ewakuacji   Zgłoszenie do pobrania

                        Protokół z ćwiczeń w zakresie praktycznego sprawdzenia organizacji oraz warunków ewakuacji 

Protokół do pobrania