Zalecenia dla ludności zamieszkałej na terenach osuwiskowych lub zagrożonych ruchami masowymi.
Na etapie planowania do budowy na terenach karpackich należy sprawdzić
lokalizację działki w odniesieniu do osuwisk i terenów zagrożonych.
Informacje te są dostępne na mapach osuwisk i terenów zagrożonych
będących w posiadaniu właściwego Starostwa Powiatowego i/lub
gminy.Jeśli takiej mapy władze lokalne nie posiadają powinny zwrócić
się o informacje do Państwowego Instytutu Geologicznego, który jest
głównym wykonawcą takich map. Przed podjęciem robót budowlanych należy
przeprowadzić wywiad ze starszymi mieszkańcami, czy wcześniej nie
występowały tam osunięcia gruntu.
Informację uzyskaną z mapy osuwisk i terenów zagrożonych należy
skonfrontować z zapisami miejscowego planu zagospodarowania
przestrzennego w celu stwierdzenia planowanego sposobu zagospodarowania
tego terenu. W przypadku położenia planowanej inwestycji w obrębie
osuwiska teren ten powinien być wyłączony z zabudowy. Na terenach
zagrożonych osuwiskami przed przystąpieniem do budowy powinno się
wykonać dokumentację geologiczno- inżynierską.
W przypadku braku mapy osuwisk i terenów zagrożonych dla obszaru
potencjalnie zagrożonego inwestor powinien dokonać rozpoznania
geologicznego (przez osobę posiadającąą uprawnienia geologiczne 6,7 lub
8). Przed przystąpieniem do budowy obiektu na terenach zagrożonych
osuwiskami należy wykonać i zatwierdzić dokumentację geologiczno-
inżynierską (wymagane uprawnienia geologiczne 6 lub 7).
W przypadku zamieszkania na terenach osuwiskowych lub zagrożonych należy: